Минем бабам – минем героем!
Яр Чаллы территориаль органы хезмәткәре Елена Солощенко сөйләвеннән:
- Минем бабам Солощенко Алексей Тихонович ерак 1896 елда Кырымда Симферополь шәһәрендә туган, шунда ук мәктәпне тәмамлаган. Шулай туры килде, бабайның хәрби карьерасы Совет власте урнашу белән бергә башланды. Барысы да Кырым АССР Үзәк сайлау комиссиясе исемендәге Кырым кавалерия мәктәбенә укырга керүдән башланды, анда укуы буенча иптәше булачак Советлар Союзы маршалы Андрей Антонович Гречко була. Шул вакытта ук булачак лидерның командирга кирәкле кыюлык һәм кыюлык сыйфатлары күренә башлады.
1925 елда минем дием Татьяна Ивановнага өйләнде. Гаиләдә 5 бала, өч ул һәм ике кыз туа. Улларымның берсе минем әти Борис Алексеевич иде. Гаилә тату һәм бәхетле яши. Ләкин коточкыч «сугыш» сүзе читләтеп үтмәде.
Бөек Ватан сугышы вакытында Алексей Тихонович капитан була һәм полк белән командалык итә. Туган җирен басып алучылардан азат итүдә ул батырлыгы һәм кыюлыгы белән аерылып торган. Минем бабай командалыгы астында полк Украинаны нацист оккупантларыннан азат итүдә катнашты, каты сугыш шартларында хәрби биремнәрне уңышлы үтәде. Украина территориясен азат иткәннән соң, подразделение, Польша җирендәге сугышларда катнашып, дошманга каршы көрәшне дәвам итә.
Дәһшәтле сугышларда катнашканда бабасы яралана, ләкин бу аңа хезмәтен дәвам итәргә һәм Ватанны сакларга комачауламый. Ватан алдындагы зур казанышлары өчен ул СССРның иң югары бүләгенә — Ленин орденына лаек була, аның белән бары тик аеруча батырлык күрсәткән сугышчыларны гына бүләклиләр.
Сугыш беткәч, бабай туган шәһәренә кайта һәм 80 яшькә кадәр яшәп, мәңгегә кадр хәрбие булып кала. Бабай туган шәһәре Симферопольдә җирләнгән.
Безнең гаилә героебыз истәлеген изге итеп хөрмәтли. Мин үземдә шундый батыр сугышчының каны агуы белән бик горурланам, һәм мине бабам Солощенко Алексей Тихоновичның батырлыгы белән горурлану хисе биләп ала.